پیرسینگ (سوراخ کردن)گوش ،بینی و لب
piercing
«پیرسینگ (سوراخ کردن)گوش ،بینی و لب»
پیرسینگ یا سوراخ کردن مدتهاست که به عنوان یکی از راه‌های افزایش زیبایی استفاده میشود
در طی این روش با ایجاد سوراخ‌هایی در مناطق مختلف لاله گوش ،بینی ،لب‌ها و گاهی سایر قسمت‌ها،اقدام به آویزان کردن جواهرات ، بدلیجات یا اشیای زینتی میشود. معمولاً از دیرباز در قسمت نرمه پایین لاله گوش همیشه اقدام به سوراخ کردن و آویزان کردن گوشواره یا سایر اجسام زینتی می‌شده است.
در بعضی از فرهنگ‌ها در مناطق مختلف جهان انجام سوراخ در مناطق مختلف بینی ،گوش ها،لب‌ها و حتی زبان و آویزان کردن جواهرات یا بدلیجات برای افزایش زیبایی به صورت سنتی مرسوم بوده و هست.
عوارض پیرسینگ یا سوراخ کردن گوشها، بینی و لب⇓
سوراخ در قسمت نرم گوش که به منظور امور زیبایی انجام میشود اگر در شرایط بهداشتی و با رعایت اصول علمی و پزشکی انجام گیرد عارضه شدیدی نخواهد داشت. هرچند انجام همین کار هم میتواند در برخی از افراد باعث ایجاد یک سری مشکلات گردد . انجام پیرسینگ در سایر مناطق لاله گوش توصیه نمی‌گردد چون باعث مشکلات و عوارض زیادی خواهد شد.پیرسینگ یا سوراخ کردن‌هایی که در شرایط غیر بهداشتی و در مراکزی غیر پزشکی انجام میشود ،میتواند عوارض بسیار خطرناک و تهدید کننده‌ای برای فرد داشته باشد. از جمله عوارضی که در اثر انجام غیر اصولی این کار امکان رخداد دارد ،می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- عفونت و التهاب محل سوراخ شدن یا پیرسینگ
- خونریزی و آسیب‌های عروقی(مقاله خونریزی بینی مراجعه شود)
- آسیب‌های عصبی و از بین رفتن حس منطقه
- پارگی و آسیب دیدگی نرمه و غضروف گوش و بینی و بافت‌های اطراف (مقاله پارگی نرمه گوش مراجعه شود)
- حساسیت پوستی به بدلیجات به خصوص انواع نیکلی
- انتقال بیماری‌های خطرناک مثل ایدز و هپاتیت و کزاز
- تشکیل کلوئید یا گوشت اضافه اطراف محل سوراخ
- سوراخ شدن غضروف تیغه وسط بینی
سایر عوارض پیرسینگ
به دلیل وجود جواهرات و بدلیجات یا سایر اشیای زینتی که در این سوراخ‌ها قرار داده میشود ،التهاب و عفونت مزمن ایجاد خواهد شد و مرتب ممکن است ترشحات چرکی و چسبنده و بدبو از اطراف سوراخ خارج گردد.
التهاب و تحریک مزمن غضروف گوش و بینی منجر به ایجاد حالتی التهابی مزمن به نام کندریت یا عفونت بافت غضروفی می‌گردد که در نهایت باعث بد شکلی و عارضه‌دار شدن بینی و گوش میشود.وجود این جواهرات یا بدلیجات باعث اختلال عملکرد گوشها و بینی ولب‌ها شده و ممکن است فرد در جویدن و صحبت کردن با مشکل مواجه بشود.
نگهداری از محل پیرسینگ یا سوراخ شدن
باید پیرسینگ یا سوراخ کردن در شرایط کاملاً بهداشتی و توسط کادر پزشکی انجام گردد تا اصول بهداشتی رعایت شود چون در غیر این صورت امکان عفونت و انتقال بیماری‌های خطر ایدز ،هپاتیت و کزاز وجود دارد.متاسفانه خیلی از خانواده‌ها در انجام پیرسینگ یا سوراخ کردن لاله گوش برای کودکان عجله می‌کنند. لاله گوش حدودا در سن ۶ سالگی به سایز نهایی خواهد رسید .هرگونه انجام سوراخ یا پیرسینگ تا قبل از این زمان به دلیل ادامه رشد لاله گوش میتواند تغییر شکل یا دچار تغییر محل شود.
توصیه ی مهم
انجام پیرسینگ یا سوراخ کردن گوش در کودکان زیر سن ۲ سال توصیه نمی‌شود چون ممکن است کودک با دستکاری جواهرات درون سوراخ ،به گوش آسیب وارد کند و باعث خونریزی و آسیب بافتی و عفونت گردد .بعد از پیرسینگ باید مدت زمانی منتظر بود تا مکان سوراخ شده بهبود بیابد. اکثرا حدود ۴ هفته بعد از پیرسینگ ، با بهبود مکان سوراخ شدن ،می‌توان اقدام به استفاده از انواع جواهرات وبدلیجات کرد اماگاهی زمان بیشتری باید صبر کرد تا مکان سوراخ شدن بهبود یابد .اگر در طی این مدت مکان پیرسینگ دچار قرمزی ،ترشح یا التهاب و درد شود ،نشانگر عفونت می‌باشد باید استفاده از جواهرات و بدلیجات به زمان بعد از بهبود عفونت موکول گردد. جهت ترمیم محل زخم(مقاله ترمیم زخم مراجعه شود) بهتر از مرتب آن مکان با پنبه الکل ضدعفونی گردد.دستکاری و فشردن محل پیرسینگ به صورت مداوم توصیه نمی‌شود چون باعث تحریک و التهاب می‌گردد.
نکات مهم
استفاده از پمادهای آنتی بیوتیکی و رعایت بهداشت پوست اطراف پیرسینگ بسیار مهم است. اگر قرمزی ،درد ،تورم و ترشح محل پیرسینگ با انجام کارهایی مثل ضدعفونی کردن و استفاده از پمادهای آنتی بیوتیکی بهبود پیدا نکند ،نیاز به مراجعه به پزشک متخصص دارد ممکن است اقدامات تکمیلی و تخصصی نیاز باشد.برخی از افراد حساسیت پوستی نسبت به بدلیجات مثل نیکل دارند در این صورت باید این بدلیجات استفاده نشود و از محل پیرسینگ خارج گردد.
در برخی از افراد به دنبال پیرسینگ تحریک مزمن محل زخم باعث ایجاد بافتی بسیار سفت و برجسته میشود که اصطلاحا آن را کلوئید یا گوشت اضافه می‌گویند که گاهی خیلی سایز بزرگی دارد و نیاز به برداشت با جراحی پیدا می‌کند. گاهی پس از برداشت بافت کلوئید متاسفانه دوباره این عارضه عود می‌کند و تشکیل میشود.
اگر جواهرات یا بدلیجات سنگین و حجیم برای گوش ,بینی یا سایر مناطقی که پیرسینگ شده‌اند استفاده شود , به مرور به علت سنگینی و وزن زیاد باعث پارگی و آسیب به بافت و غضروف منطقه میشود که بدشکلی و اختلال عملکرد ایجاد خواهد کرد .پارگی‌ها و آسیب‌های در اثر استفاده از جواهرات سنگین بعدها نیاز به ترمیم و بازسازی خواهد داشت و ممکن است در نهایت هیچگاه به حالت قبل و طبیعی برنگردد.
از صفحه ویدیوهای پس از عمل بینی دیدن فرمایید
